De jaarlijkse NSMD-conferentie was dit jaar gekoppeld aan de lustrumconferentie van onderzoekschool EPP (Experimental Psychopathology). Tijdens de twee dagen (30 juni en 1 juli) op kasteel Vaeshartelt bij Maastricht werd teruggekeken naar 35 jaar experimenteel psychologie-onderzoek en vooruitgekeken naar de toekomst, waarin de netwerkbenadering die NSMD bestudeert een rol zou kunnen spelen. De circa honderd deelnemers konden eindelijk weer live ideeën en ervaringen uitwisselen.
Oorspronkelijk was de jaarlijkse conferentie van NSMD gepland voor februari dit jaar, maar dat werd wegens corona uitgesteld naar de zomer. De combinatie met het lustrum van EPP, waarvan ook veel onderzoekers binnen het NSMD-consortium lid zijn, bleek een gouden greep. Het weer deed ook leuk mee, op een regenbui tijdens de BBQ donderdagavond na.
De sprekers
Op de donderdag, waarin EPP centraal stond, gaven professoren Peter de Jong (Rijksuniversiteit Groningen), Dirk Hermans (Universiteit Leuven) David Clark (Oxford University) en Michelle Craske (University of California) hun kijk op de ontwikkeling in het vakgebied en meer specifiek EPP. Daarnaast gaven acht promovendi een inkijkje in hun onderzoek middels een pecha kucha-presentatie, van twintig slides, twintig seconden elk: Bart Endhoven, Janniek Bragt-de Jong, Jente Depoorter, Leonardo Pimpini, Sanne van Doornik, naomi Carpentier, Asimina Aslanidou en Cosima Nimphy.
Vrijdag draaide om NSMD en waren de professoren Han van der Maas (UvA), Richard McNally (Harvard University), Arnoud Arntz (UvA) en Anita Jansen met Anne Roefs (UM) aan het woord. Zeven NSMD-promovendi gaven een pecha kucha-talk: Myrthe Veenman, René Freichel, Gita Nadinda, Franziska Schutzeichel, Inga Marie Freund, Mado Ntekouli en Alberto Jover Martínez. Vier promovendi kozen ervoor in de lunchpauze te ‘picknicken’ met hun NSMD-mentor. Tijdens de afsluitende paneldiscussie stonden vragen centraal als: ‘Kunnen netwerken causaliteit verklaren, of hebben we toch nog experimentele manipulaties nodig?’ en ‘Wat zijn de potentiële risico’s voor het personaliseren van behandelingen op individuele verschillen, en hoe gaan we om met die risico’s?’
